hiç bu kadar yazasım gelmemişti. uykudan gözlerini açık tutamaz ya bazen insan, ben de yazmadan duramam bu akşam. 29 harfim, binlerce seçeneğim var. sanki bir kurra torbasından çeker gibiyim ama. şansıma ne çıkarsa. zorunluluklar/raslantılar mesela. kelimelerin uçları amma derinlerdeymiş ya da... ve nasıl ince, görünmez bir iple, yok yok sicimle taa mağmadan tek çekişte... hem de kalbimi hop diye çıkarıp önüme koyar gibi. birden bire giysisiz kalmak gibi. çok acayip. kırılma noktası. iyi.

ayrıca kitapları da yiyesim var. bu ne iştah!