Bu hafta teniste çok iyi vakit geçirdim. Bazen saate hiç bakmadan geçen korttaki o bir saatler bitmesin istiyorum. Eğer doğru yer ve doğru zamana denk getirmeyi başarabildiysem raketle topun buluşmasında çıkan o tok sese bayılıyorum. Daha çok yolum var ama acelem yok.
Uzun zaman olmuş, salgın başladığından bu yana hiç yazmamışım buraya. Nereye yazdın dersen, cep telefonumun not kısmına yazdım en çok... Pazara, markete giderken alışveriş listesi yaptım. Dışarı çıkınca dikkat edilmesi gereken o kadar çok şey var ki, almam gerekenleri hatırlamak için not tutmam gerekti. (Neredeyse evden çıkmamım tek sebebi olan alışveriş listesini en başından beri hiç silmedim; bu ayrı bir yazının konusu olabilir, belki de bir serginin...)
Yunanca öğreniyorum. Alıştırmaları yaparken kitaptaki boşluklara yanıtları yazdım. Sayıların yazılışlarını da öğreneyim diye defterime tek tek yazdım. Bir defter bitirdim, ikinciye başladım. Çizgisiz, büyük boy ve spiral ciltli defter bulmak da bir mesele. Ben, sen, o, biz, siz, onlar'ı hatırlayayım diye küçük not kağıtlarına yazdım...
Yurt dışında bir yayın için makale yazdım ya da o beni yazdı.
Bildiri özeti yazdım. Artık onları daha kolay yazabiliyorum. "Practice makes perfect."
Okuduğum birkaç kitabın özetini arkadaşlarım da kitabı sevsin, okusun diye yazdım.
Instagram'da resim altı yazıları yazdım. Sayıca çok değil. Bazıları da Metin Altıok'un dizeleri.
Whatsapp'ta yanıt yazdım. Bazen yazmayarak yanıt verdim.
Çoğunu arkadaşlarımdan aldığım yemek tariflerini yazdım.
Zoom'un chat kısmına mesaj yazdım.
Sosyal medyada salgına yakalanan tanıdıklara geçmiş olsun dileklerimi yazdım.
Dekontlara açıklama yazdım.
Çevrimiçi alışveriş sitelerindeki formlara adres, çiçek gönderme sitesindeki kutulara kutlama mesajları yazdım.
Özgemişime önyazı yazdım.
Belki de en az e-posta yazdım.
Yukarıdakileri yazmaktan buraya yazacak bir şeyim kalmadı.
